Terapie skojarzone w leczeniu trądziku różowatego i trądziku pospolitego.

Leczenie Trądziku Różowatego

Współcześnie podejmuje się wiele dyskusji na temat etiopatogenezy, leczenia i działań profilaktycznych w terapii trądziku różowatego jak i pospolitego. Lata badań i szereg obserwacji pozwoliły znacznie poszerzyć naszą wiedzę o tych chorobach, jak i rzuciły nowe światło na leczenie i pielęgnację cer dotkniętych tymi schorzeniami.

W niniejszym artykule zostanie pokrótce opisany zarówno trądzik pospolity jak i różowaty oraz przedstawione zostanie leczenie dermatologiczne skojarzone z zabiegami kosmetycznymi i właściwie dobranymi składnikami aktywnymi kosmetyków.

Trądzik różowaty, czyli rosacea, to częsta i przewlekła choroba skóry charakteryzująca się, na początku, przejściowo występującym rumieniem, czyli tzw. flushingiem. Rumień następnie ulega utrwaleniu, dochodzi do powstania teleangiektazji, a na podłożu rumieniowym rozwija się stan zapalny z licznymi krostkami i grudkami. Jak podają szwedzkie badania, choroba ta dotyka, 10% populacji- gł. Osób z jasną karnacją i zdecydowanie częściej chorują na nią kobiety (14%) niż mężczyźni (5%). Najwięcej zachorowań stwierdza się u osób pomiędzy 30 a 60 rokiem życia. W leczeniu i pielęgnacji cery z trądzikiem różowatym kluczowe jest odpowiednie rozpoznanie stadium choroby. Preludium do wystąpienia oznak rosacea jest stadium prerosacea, które jest bardzo często mylone z cerą naczynkową. Na skórze, głównie osób 20-letnich, obserwujemy dyskretne zmiany rumieniowe, z niezwykle rzadkim występowaniem teleangiektacji. Stadium kolejne (I) charakteryzuje się gwałtownym i okresowym pojawieniem się intensywnego zaczerwienienia twarzy. Wraz z rozszerzeniem naczyń krwionośnych chory odczuwa pieczenie, świąd i nadmierne „ucieplenie” skóry. Flushing trwa zazwyczaj do 10 minut. Na tym etapie kluczowe jest unikanie czynników wywołujących napadowy rumień oraz właściwa pielęgnacja. Stadium II charakteryzuje się utrwaleniem zmian naczyniowych, a rumienie ulegają zlaniu się. Na twarzy chorego obserwuje się liczne teleangiektazje, a oprócz właściwej pielęgnacji i unikania czynników drażniących, niezmiernie ważne jest także stosowanie leków uszczelniających ściany naczyń krwionośnych. W stadium III na podłożu zmian rumieniowych rozwijają się zmiany o charakterze grudek i krost. Powoduje to powstanie przewlekłego obrzęku. Na tym etapie może również dojść do pojawienia się zmian zapalnych w obrębie narządu wzroku z uczuciem palenia, pieczenia, swędzenia oraz łzawienia oczu. Na tym etapie konieczne jest wdrożenie antybiotykoterapii, terapii wzmacniającej oraz odpowiedniej pielęgnacji gabinetowej oraz domowej. Ostatnie stadium (IV) występuje u mężczyzn i jest to przerost tkanki łącznej miękkich części twarzy głównie w obrębie nosa- rhinopphyma. Zmiany te leczone są jedynie chirurgicznie.

Najczęściej stosowanymi środkami farmakologicznymi w leczeniu trądziku różowatego są metronidazol, klindamycyna, erytromycyna oraz kortykosteroidy, tetracykliny czy retinoidy. W terapii stosuje się również siarkę, kwas azelainowy oraz immudomodulatory.

Kosmetyki powinny natomiast posiadać substancje uszczelniające naczynia krwionośne, poprawiające ich elastyczność i regulujące ich przepuszczalność takie jak np. flawonoidy, witaminę C i K, związki krzemu, garbniki, wyciąg z oczaru wirginijskiego, wyciąg z kasztanowca posiadający dużą ilość escyny będącej mieszaniną saponin, garbników i flawonoidow, wyciągi z ginko biloba, męczennicy lekarskiej, krwawnika czy nostrzyka. Ważne jest również stosowanie kosmetyków bogatych w arnikę górską, nagietek, bluszcz zwyczajny, licze oraz olejki eteryczne takie jak rumiankowy, pietruszkowy czy różany. Substancje te mają silne działanie przeciwobrzękowe. Coraz częściej w kosmetykach stosuje się azeloglicynę, która jest połączeniem właściwości kwasu azelainowego z aminokwasem glicyną. Prócz działania rozjaśniającego na przebarwienia, azeoglicyna normalizuje produkcję i wydzielanie sebum. Działa również komedolitycznie, antybakteryjnie i przeciwzapalnie, a dodatkowo nawilża i uelastycznia naczynia krwionośne. W terapii trądziku różowatego stosuje się również niacynamid, który ma szerokie zastosowanie, jednakże najważniejsze z nich to zwiększenie nawilżenia i elastyczności skóry, zmniejszenie przez-naskórkowej utraty wody oraz działanie przeciwzapalne, ułatwianie gojenia się ran i regeneracji skóry. Niacynamid wykazuje również działanie anty-trądzikowe oraz zmniejsza nadmierną produkcję sebum i zmniejsza wielkość porów. W kosmetykach stosuje się również ekstrakt z zielonej herbaty, bogaty w garbniki uszczelniające naczynia krwionośne, alkaloidy, witaminy z grupy B, witaminę K i C. Połączenie wszystkich tych składników nie tylko uszczelnia naczynia krwionośne, zmniejsza wydzielanie sebum, ale także działa przeciwzapalnie i łagodząco. Podobne działanie ma również ekstrakt z lukrecji, którego głównym składnikiem jest glicyryzyna. Kwas glicyryzynowy posiada silne właściwości łagodzące, łagodzi podrażnienia, swędzenie i działa przeciwobrzękowo. Dodatkowo ma działanie antybakteryjne, przyspiesza gojenie się ran i jest skutecznym składnikiem nawilżającym.

Trądzik pospolity, czyli acne vulgaris, jest przewlekłą chorobą aparatu włosowo-łojowego, któremu towarzyszy łojotok. Choroba ta charakteryzuje się występowaniem zaskórników, krost, grudek, guzków czy torbieli ropnych umiejscowionych w okolicach łojotokowych. Trądzik różowaty dotyka w równym stopniu kobiet i mężczyzn, z czego mężczyźni cierpią na ostrzejsze postaci choroby. Wybór metody postępowania terapeutycznego zależy odp postaci trądziku, nasilenia łojotoku, rozległości zmian, stanu emocjonalnego pacjenta, jego oczekiwań oraz od wieku i płci chorego. Terapia w przypadku acne vulgaris powinna oddziaływać na tyle czynników patogenetycznych na ile jest to możliwe, a podstawą sukcesu terapeutycznego jest leczenie skojarzone.

W terapii miejscowej stosuje się najczęściej antybiotyki miejscowe takie jak erytromycyna czy klindamycyna, które redukują liczbę mikroorganizmów, a niektóre zmniejszają również odpowiedź zapalną, nadtlenek benzoilu również redukuje liczbę mikroorganizmów, a dodatkowo ma działanie komedolityczne. Stosowane są również retinoidy miejscowe, które normalizują złuszczanie, a niektóre również zmniejszają odpowiedź zapalną. W przypadku terapii miejscowej jak i ogólnej bardzo ważna jest również suplementacja diety w witaminy takie jak witamina C, witaminy z grupy B- głównie B1, B2 czy B3 oraz cynk.

Pielęgnacja skóry trądzikowej powinna być ukierunkowana na zmniejszenie wydzielania łoju, przeciwdziałanie powstawaniu zaskórników oraz działanie antyseptyczne. Współcześnie dużym zainteresowaniem cieszą się kosmetyki z kwasem hialuronowym oraz srebrem. Mają one działanie nie tylko silnie nawilżające, ale dzięki nanocząsteczką srebra dochodzi do hamowania replikacji DNA i RNA patogenów, hamowania wydzielania enzymów bakteryjnych czy blokowania ich łańcucha oddechowego, czyli kosmetyki te będą działać silnie antybakteryjnie. Podobne działanie ma również lizozym, który jest wysoce stabilnym białkiem kationowym, który katalizuje rozkład mureiny będącej składnikiem ściany komórkowej bakterii. Lizozym jest substancją selektywnie działającą na bakterie Gram dodatnie, których przedstawicielami są Propionibacterium acnes czy Staphylococcus epidermidis w głównej mierze odpowiadające za zmiany zapalne w trądziku pospolitym.

W przypadku zabiegów kosmetycznych dużym powodzeniem cieszą się peelingi chemiczne, kawitacja, oxybrazja czy mikrodermabrazja. Stosuje się również jonoforezę z odpowiednio dobranym preparatem, którego składnikami mogą być takie substancje jak chlorek wapnia czy chlorek sodu, wodorowęglan sodu, siarczan cynku, salicylan sodu czy kwas askorbinowy. Istotne jest prawidłowe dobranie zabiegu do rodzaju trądziku i stopnia nasilenia zmian. Jednym z nowocześniejszych zabiegów jest isolaz, wykorzystujący oczyszczające działanie próżni, oraz szerokopasmowe światło, które pomaga zniszczyć bakterie trądzikowe. Coraz chętniej wykorzystywana jest również metoda fotodynamiczna polegająca na wykorzystaniu fotosensybilatora, czyli barwnika gromadzącego się w sposób selektywny w tkankach, użycie źródła światła emitującego fale o długości absorbowanej przez zastosowany barwnik oraz obecność tlenu, który jest czynnikiem inaktywującym beztlenowe bakterie trądzikowe. W Polsce coraz większą popularność zyskuje również zabieg z użyciem jonizowanego hiperbarycznego tlenu do wprowadzania i wtłaczania specjalnie dobranych preparatów w terapii cer problematycznych.

 

Autor:
mgr inż. Weronika Gajdka,
kosmetolog z Wyższej Szkoły Zdrowia, Urody i Edukacji wydziału w Szczecinie

Podobne posty

komórki macierzyste cd34/hCGF vs fibryna

komórki macierzyste cd34/hCGF vs fibryna

HCGF czyli komórki macierzyste CD34 to najskuteczniejszy zabieg istniejący w medycynie regeneracyjnej. Często mylone z fibryną są absolutnie innowacyjnym zabiegiem. Tylko dwie...

Telefon

+48 601 581 531

Adres

Armii Krajowej 22
58-130 Żarów

Email

info@mesologic.pl

Godziny

Pn-Pt: 8:00 - 16:00